Karnaval, bezoek en lionfish

Hallo allemaal,

Het is weer veelste lang geleden dat ik een blog heb geschreven. Mijn voornemen was om het elke twee weken bij te houden, maar er zijn zoveel leuke dingen te doen hier op het eiland dat ik er niet aan toe kom.

Eind februari en begin maart was het hier op Curaçao tijd voor Karnaval. Wat leeft dat hier zeg. Er zijn verschillende optochten en als je lokals tegenkomt vragen ze je elke keer of je naar Karnaval bent geweest. Op zondag was de grote optocht en daar zijn we met een groepje naar toe gegaan. We waren uitgenodigd door een lokale familie om mee te gaan. Dit was echt super tof! Vanaf het moment dat de eerste wagen aankwam duurde de optocht ongeveer drie uur. Om een beeld te geven van hoe de Karnaval er hier uitziet, moet je denken aan het Zomercarnaval in Rotterdam. Daar was het erg mee te vergelijken. Het was een erg gezellige dag!

Ik heb zoveel beleefd de afgelopen tijd dat het moeilijk is de hoogte punten eruit te pikken. Wat ik jullie niet kan onthouden is het volgende. Op een vrijdagavond zitten we af en toe bij de bar bij ons appartement. Dit wordt gerund door een Amerikaan. Een Amerikaan die naar mijn idee altijd iets te veel drank op heeft. De eerste avond dat we daar zaten was het super gezellig. Je kan echt lachen met die man. We zaten er al denk ik 2 uur toen een andere man van achter de bar opstond. Wat bleek, die man lag daar te slapen en we hadden totaal niks gemerkt. Het was gezellig en we gingen dan ook erg laat of vroeg (het is maar hoe je het bekijkt) naar bed.

Op 19 maart was het zover. Na 1.5 maand kwamen mijn ouders aan op Curaçao. Wat had ik ze gemist. Ik mis iedereen, maar heb genoeg afleiding en daardoor ben je er niet heel erg mee bezig. Pas toen ze voor mij stonden kwam dat besef echt! Wat was ik blij om ze weer te zien! Ik heb ze Curaçao laten zien, we zijn een paar keer naar het strand geweest en we hebben heerlijk gegeten. Ik had gewoon stage dus kon ik ze niet elke dag overal mee naar toe nemen. Gelukkig hebben ze zelf ook veel ondernomen. En mam, de achtbaan vond jij zeker wel het leukst?;) Na 11 dagen moest mijn ouders helaas weer naar huis. Ik vond het echt super dat ze me zijn komen opzoeken en ik mis ze nu al weer. Maar voor ik het weet ben ik weer thuis.

De dag nadat ik mijn ouders naar het vliegveld had gebracht, mocht ik weer naar het vliegveld. Dit keer om Nick op te halen. O wat was ik blij om hem weer te zien! Het is niet niks om 2 maanden zonder elkaar te zijn. Afgelopen week hebben we al verschillende dingen ondernomen. We zijn naar Willemstad geweest, we hebben gesnorkeld, hij is mee geweest naar mijn stage en dit weekend zijn we mee geweest met lionfish schieten. Een lionfish is een vis die oorspronkelijk uit Zuid-Oost Azië komt. Hij hoort hier niet. Ze tasten het koraal aan en hebben geen natuurlijke vijanden, waardoor ze hier moeten verdwijnen. Om hier aan mee te helpen, gingen de gasten duiken en gingen op heb schieten. Dit gaat met grof geweld, want ook al schiet je 5 keer door zijn lichaam, die beesten blijven maar leven. Je moet wel uitkijken, want de stekels zijn erg giftig. We vonden het gaaf om te zien wat ze gevangen hadden, maar ik vond hem er best eng uit zien. 's Avonds is die op de barbecue gegaan, nadat hij stekelvrij en schoongemaakt was. Vanmiddag gaan we dan eindelijk met dolfijnen snorkelen. Wat heb ik er zin in! Over dit avontuur kunnen jullie in mijn volgende blog lezen. De foto's zullen natuurlijk eerder op Facebook verschijnen.

Ik denk dat ik zo een beetje de hoogte punten van de afgelopen tijd wel heb gehad. Ik geniet nog steeds enorm en mijn stage gaat ook goed. De gezinsbegeleiding is gestart, dus ik kan beginnen met waar ik voor gekomen ben. Voorlopig wil ik nog niet naar huis, want dit eiland is fantastisch! Soms kan ik nog steeds niet beseffen dat ik hier mijn leven leid.

Ik spreek jullie allemaal snel weer!
Heeeel veel kusjes en tot snel!

Ayo! (Doei)